برگرفته از کتاب کوچک خرد بودایی (ریچارد و دایانا ست روت)
راه کامل و تمام است همچون فضای بیکران؛ هیچ چیز کم نیست و هیچ چیز تکراری نیست. ولی، ذهن چون به تمایز دادن ادامه می دهد، این حقیقت از اون پنهان می ماند.
یک فکر احمقانه گذرا، فرد را انسانی معمولی می سازد. در حالی که، یک اندیشه بیدار شده، از فرد یک بودا خواهد ساخت.
من، بودا ، کسی که با تمامی اشکهای برادرانش گریست، کسی که قلبش توسط میثاق تمام دنیا شکسته شد. می خندم و خوشحالم که آزادی وجود دارد.
ای کسانی که رنج می برید، بدانید که از خودتان در رنج هستید. تحمیلی از هیچ کسی نیست. هیچ کس دیگر، نگاهتان نمی دارد که زندگی کنید یا بمیرید و یا در اطراف این گردونه بچرخید و پره های رنجش را در آغوش بگیرید و ببوسید .
آنگاه که شخص از همسان بودن همه چیز آگاه شود، اشراقی عظیم یافته است.
ذهن بودا و موجودات زنده با یکدیگر فرقی ندارد.
روزی یوان پرسید :
مرشد، آیا در تمرین تائو تلاش هم می کنی؟
هوی های گفت :
آری تلاش می کنم.
یوان پرسید :
چگونه ؟
هوی هوای گفت :
وقتی گرسنه ام ، می خورم و وقتی خسته ام می خوابم.
یوان پرسید :
و آیا همه مانند تو تلاش می کنند ای مرشد؟
هوی های گفت :
دیگران وقتی غذا می خورند در فکر صدها نیازمندی خود هستند و وقتی به خواب می روند، به هزاران چیز دیگر فکر می کنند. این چنین من با آن ها تفاوت دارم.
پرسید ,یوان ,بودا ,یوان پرسید منبع
درباره این سایت